Tijdschriften staan er vaak vol van. Ook ik heb veel gelezen over een burn out en over de symptomen van een burn out. Toch vond ik het echter flauwekul en had ik nooit verwacht dat ik zelf ook weleens last van een burn out zou kunnen hebben. Reden van mijn burn out: mijn werk.

Twee jaar ben ik werkzaam geweest als administratief medewerker op kantoor. Vanaf het begin dat ik er kwam werken zorgde de afdelingsleider voor de sfeer van: “ik doe het werk beter dan jij”. Dit werd niet hardop gezegd maar zo voelde ik het wel. Het voelde alsof ik het nooit goed kon doen. Hoe hard ik ook mijn best deed om het werk zo goed mogelijk af te leveren. Mijn baas vond mijn werk naar zijn zeggen, fantastisch. Helaas wist de afdelingsleider altijd mijn enthousiasme in mijn werk bederven, want dat ben ik enorm gedreven en doortastend in mijn werk. Nooit vond ze het goed. Ze liet het altijd door anderen zogenaamd “verbeteren” want het kon altijd beter. Natuurlijk kunnen dingen verbeterd worden en dat is alleen maar goed, dacht ik. Toen ik er net werkte was ik daarom ook van overtuigd dat het misschien ook echt beter kon want zo werd het tenslotte uiteindelijk perfect afgeleverd. Het zorgde ervoor dat ik steeds harder mijn best deed, terwijl ik al alles deed wat ik kon. Ik merkte dat ik eigenlijk niet meer kon doen, maar toch zette ik door om wellicht eindelijk eens dat ene complimentje te horen: “Dat heb je goed gedaan”. Helaas, dit ene complimentje bleef uit.

Hulp bij een burn out

Toen ik mijn symptomen van een burn out steeds meer toe begonnen te nemen, besloot ik hulp te zoeken. Hulp van iemand die me zou kunnen vertellen wat ik fout deed en hoe ik van mijn burn out symptomen af kon komen. Hierdoor kwam ik er achter dat het mijn collega was die fout zat en niet ik. Waarschijnlijk genoot ze ervan om mij te kleineren en me constant de grond in te trappen. Ik leerde dit te accepteren en een baan te zoeken waar ik wel gewaardeerd werd.