Voorafgaand aan de introductie van thee in Groot-Brittannië , hadden de Engelsen twee maaltijden , ontbijt en diner . Ontbijt was alleen brood en rundvlees . Tijdens het midden van de achttiende eeuw , werd het diner voor de hogere en middenklassen verschoven van het middaguur tot een avondmaaltijd die werd geserveerd in het late uur . Een lange , massieve maaltijd aan het eind van de dag .

Anna , de hertogin van Bedford (1788-1861) wordt gecrediteerd als de schepper van tea time . Omdat het middagmaal simpeler was geworden , de hertogin last van ” een zinkend gevoel ” op ongeveer vier uur in de namiddag . Aanvankelijk had de hertogin haar bedienden stiekem de opdracht gegeven haar een pot thee te zetten met een paar broodjes erbij . De goedkeuring van de Europese theeservies formaat , vrienden nodigde ze om samen met haar voor een extra maaltijd ’s middags om vijf uur in haar kamers van Belvoir Castle . Het menu gecentreerd rond kleine cakes , brood en boter sandwiches , diverse zoetigheden , en, natuurlijk , thee . Het bleek zo populair , de hertogin bleef het toen ze terugkeerde naar Londen , het verzenden van kaarten aan haar vrienden hen te vragen om haar te vergezellen voor ” tea en een het lopen van de velden . ” De praktijk van het uitnodigen van vrienden om te komen voor thee in de middag werd snel opgepikt door andere sociale gastvrouwen .

In de tweede helft van de Victoriaanse periode , die bekend staat als de industriële revolutie , zou de werkende gezinnen terug naar huis moe en uitgeput . De tabel zou worden ingesteld met een manier van vleeswaren , brood , boter , augurken , kaas en natuurlijk thee . Geen van de sierlijke finger sandwiches , scones en gebakjes van afternoon tea zou zijn geweest op het menu . Want het werd gegeten op een hoog , eettafel plaats van de lage theetafels , werd het genoemd high tea .